Cyfrowa ciemnia - obróbka i druk fotografii w domu - część 3

Na nasz „system pracy” składa się aparat, obiektywy, komputer, monitor, oprogramowanie graficzne, oprofilowanie, drukarka, tusz i odpowiedni papier.

Cały ten system będzie tak dobry jak najsłabszy stosowany w nim element.

Oczywiście zbudowanie sobie optymalnego zestawu nie musi wiązać się z wielkimi wydatkami, wystarczy tylko wszystko odpowiednio poskładać i zmusić do współpracy.

Każdym z elementów zajmiemy się z osobna.

Zacznijmy jednak od monitora, który pozwoli nam zobaczyć nasze fotografie. Prawdopodobnie, każdy spotkał się z problemem braku zgodności barw i jasności. Ta sama fotografia wygląda zupełnie inaczej na naszym monitorze w trakcie obróbki, inaczej na monitorach naszych znajomych, zupełnie inaczej w druku.

Rozwiązaniem tego problemu jest stosowanie zasad zarządzania kolorem.

Warto zdać sobie sprawę, że jest to przede wszystkim filozofa pracy. Skoro mamy już odpowiednie miejsce do pracy i ustawiliśmy ekran na neutralnym tle, i w odpowiednim oświetleniu, czas skupić się na samym sprzęcie. Monitory zasadniczo dzielą się na graficzne i biurowo-rozrywkowe. Od razu muszę przestrzec przed pracą na monitorach montowanych w laptopach. Niestety, nie powinniśmy traktować ich jako głównego okna na naszą fotografię. Na szczęście monitor laptopa sprawdza się jako drugi ekran pomocniczy.

Przykładowo, na laptopie mamy podgląd serii fotografii, lub folderu ze zdjęciami, natomiast same okno z programem graficznym otworzyć musimy na właściwym monitorze z przebaczeniem graficznym. Jeżeli pracujemy na komputerze stacjonarnym i mamy słabej jakości monitor, nic nie stoi na przeszkodzie by użyć go jako monitora pomocniczego. Ważne jednak by nasze decyzje dotyczące jasności i koloru zapadały w oparciu o to co widzimy na głównym monitorze jakości graficznej.

Jednak najważniejsze jest to by monitor na którym pracujemy był odpowiednio ustawiony – kalibrowany. By wszystkie urządzanie (monitor drukarka itd.) dawały podobne kolory, każde z urządzeń w naszym systemie powinno komunikować się podobnym „językiem”.

Tym językiem są profile ICC oraz kalibracja urządzeń.

Każdy kto zainteresował się tematem monitorów prawdopodobnie słyszał o rodzajach matryc w nich stosowanych. Po szczegółowe informacje wysyłam do artykułu:

http://www.centrumpapieru.pl/news392,zarzadzanie_barwa__matryce_lcd_wstep_do_przestrzeni_barw_lab_i_innych__czesc_3.html

Natomiast ja postaram się praktycznie opisać ich użytkowanie.

Na pewno będzie to seria monitorów firmy NEC dostępna w Centrum Papieru. Wszystkie te monitory z matrycami PVA i IPS kwalifikują się do obróbki grafiki. Nie każdy jednak wie, że monitory dzielą się jeszcze na szeroko gamutowe i kalibrowalne sprzętowo lub programowo.

Tak zwane monitory szeroko, lub wąsko gamutowe, to mówiąc najprościej wyświetlające większą lub mniejszą przestrzeń barw. Oczywiście w przypadku fotografii wybór jest prosty – interesują nas tylko sprzęty wyświetlające to co zarejestrował nasz aparat lub wydrukuje drukarka, czyli monitory osiągające szersze spektrum barw (wrócimy jeszcze do tego tematu).

Kalibracja sprzętowa i programowa to proces pomiaru kolorów i jasności monitora, dzięki któremu zmusimy nasz sprzęt do wyświetlania kolorów i jasności jak najwierniej wzorca, czyli wyciśniemy z danego monitora maksimum jego możliwości. W procesie tym kalibrator mierzy osiągi moniora i albo wprowadza zmiany kominikując się z monitorem bezpośrednio, albo zmiany wprowadzamy ręcznie ustawiając je według wskazań, jasność/kontrast monitora. Zmiany dotyczące koloru odbywają się przez komunikację kalibratora z systemem (tworzenie profilu) i kartą graficzną komputera. Niestety metoda „ręczna” czyli kalibracja programowa jest mniej dokładna. Zależy w znacznym stopniu od tego jak dokładna jest regulacja urządzenia możliwa do dokonania w jego menu.

Oczywiście polecamy monitory kalibrowalne sprzętowo, umożliwiające prostą i dokładną kalibrację, prawie bez naszego w tym udziału. Współczesne sprzęty posiadają masę innych funkcji kontroli obrazu, równomierności podświetlenia i zaawansowanej elektroniki. Najprościej rozpoznać monitor poważny od rozrywkowego po jego grubości.

Monitory w laptopach oraz modele rozrywkowe podświetlone są zazwyczaj tylko od górnego brzegu ekranu. Monitory graficzne są natomiast dużo grubsze, jednak podświetlone „od tyłu” równomiernie na całej powierzchni.

Wiemy już, że chcemy szeroko gamutowy monitor, równomiernie podświetlony i najlepiej kalibrowalny sprzętowo :)

Wiemy też czym jest profilowanie i kalibracja.

W kolejnym odcinku pokażę jak kalibrować monitor za pomocą X-Rite Color Munki, ten lepszy i te gorsze, bo warto kalibrować każdy monitor!

Autor: Michał Wiatrowski Centrum Papieru & XXLFOTO.PL